45

Donderdag 5 juni Vertrekken om 9 uur maar voordat we vertrekken gaan we eerst 3 caravans met elkaar uit de modder halen. Dan zijn wij aan de beurt maar GJ heeft besloten om eerst de auto op het zandpad te zetten na het hek en de caravan dan met de mover door het hek te rijden. Dit omdat we samen met auto en caravan te lang zijn om de bocht te maken. Met een paar mannetjes achter de caravan te duwen lukt het. Dan gaan we rijden en het is mooi weer 24 graden. We rijden vanaf Bergama weer naar de kust en via Ayvajk en Edrimet richting Kucukkuyu. Dan gaan we de bergen in 10% richting Canakkale. Een heel mooie route door de bergen. Voor Canakkale gaan we eerst nog 5 km links af naar Troye. Daar is een groot parkeerterrein waar we gemakkelijk met de caravan kunnen parkeren. Het paard van Troye staat al op ons te wachten. Echt toeristisch, een paard gemaakt van hout maar goed het gaat om het idee. En er zijn daar weer heel veel opgravingen. Daar liep een mooie wandelroute doorheen. Hadden ze heel mooi gemaakt. Daarna weer terug naar de hoofdweg en toen het laatste stukje rijden naar de pont. We moeten helemaal door het centrum van Cannakkale rijden, het is er erg druk maar het gaat allemaal goed en we komen net op tijd voor de pont van 3 uur. Er zijn al verschillende caravans en campers op de pont en Mirjam heeft een foto gemaakt als we op de pont rijden. Het is prachtig weer en de zee is glad. We nemen foto’s dan gaat GJ een bakkie Nescafé halen en ik een ijsje. Na een half uur varen komen we in Eceabat dat is op het schiereiland Gelibolo Yarimadas waar Atatürk in de eerste wereldoorlog de slag om Canakkale bocht vd geallieerden heeft gewonnen. Daar zijn bijna 600000 militairen gesneuveld. Daarna rijden we de pont af en is het nog 12 km naar de camping. De camping is bij een hotel en ligt aan de Egeische zee dus we hebben weer strand en een zwembad met zout water. Als we daar aankomen blijkt de eigenaar nog al wat probelmen te hebben met waar wij willen staan. Het blijkt dat het terrein ook erg nat is en dat de campers niet alemaal in het gras kunnen staan maar daar snapt die Turk niets van. Dus Piet heb ik nog nooit horen schelden maar toen wel en die Turk snapte er dus niets van. Maar het komt allemaal weer op zijn pootjes terecht. Na het avondeten gaan GJ en ik nog even een wandeling maken naar het strand. We moeten over een bruggetje en daar zwemmen wel honderd schildpadden in. We hebben ze wat brood gegeven en toen kwamen er nog meer naar boven. Heel mooi gezicht. Daarna een stukje langs het strand gelopen met een heel mooie zonsondergang. Paar foto’s gemaakt en daarna terug naar de caravan en we lagen om 11 uur in ons bedje.