28

Maandag 19 mei. Vanochtend om 5 uur word ik wakker. Het waait erg hard denk ik dus ik doe snel het dakluik dicht. 5 minuten later is er wel heel erg veel wind en gaan we toch maar eens buiten kijken hangen er wel 40 luchtballonnen in de lucht. Heel mooi gezicht maar wel erg eng. Zo dicht bij elkaar niets voor mij om daar in te zitten. Gaan we dus ook niet doen. Er zijn sommigen vd groep die het ook gaan doen woensdag maar er zijn ook al een paar die zich opgegeven hadden en het weer hebben geannuleerd. Om half zeven sta ik onder douche dus we zijn mooi op tijd. Om 9 uur staat de bus voor en gaan we naar een toeristische plek Uchisar waar veel woningen in de rotsen zijn. Een verschrikkelijk mooi uitzicht en er zijn ook nog een paar mensen die in die woningen wonen. Er staan ook veel kooplui aan de weg en een enkele kameel. Is vroeger een zijde route geweest waar veel gehandeld werd. Een paar dingetjes gekocht en toen verder met de bus (1 km) waar we de bus weer uitgaan om wat foto’s te maken en een stukje te lopen. Is geweldig de natuur daar. Daarna de bus weer in op weg naar de ondergrondse stad. Het is 19 mei en dat is een feestdag in Turkije dus iedereen is vrij alleen de winkels zijn wel open. Onderweg verteld de gids dat hier heel veel aardappelen worden verbouwd. We zien heel armoedige dorpen met het vee in de voortuin en achtertuin. En aardappelveldjes om het huis heen. Daar aangekomen worden we gelijk als we de bus uitstappen omringd door oude vrouwtjes die poppen die zelfgemaakt poppen willen verkopen. Wij gaan eerst op zoek naar een wc (naar de heren wc geweest want bij de dames stond een rij van hier naar Tokio) en de gids gaat kaartjes kopen. Wij gaan eerst ergens een bakkie koffie scoren(hebben hier alleen Turkse koffie of Nescafé) alleen GJ want ik denk als ik die ondergrondse stad in moet kan ik niet naar de wc. Maar de gids komt terug om te zeggen dat we wel 2 uur moeten wachten voordat we naar beneden kunnen. Dus gaan we eerst een klein rondrit langs de zijderoute maken die is erg indrukwekkend en daar na gaan we lunchen in een tradioneel Turks restaurantje. De tafels staan buiten gedekt maar omdat we op hoogte zitten is het daar erg koud dus wordt binnen gezet en kunnen we daar eten. We krijgen linzensoep, brood, salade, rijst(die is erg lekker) en vleesprutje. Na kunnen we kiezen tussen rijstepudding, yoghurt met honing, vijgen en abrikozen. GJ neemt de rijstepudding en ik de yoghurt. En natuurlijk een biertje er bij voor de dorst. En dan naar de wc dat is ook iets, neus dicht en blik op oneindig. Op de camping is het geweldig en schoon. Na de lunch hebben we toch nog 2 Turkse poppen gekocht bij een Turks oud vrouwtje en die is heel erg blij met ons. Annemarie heeft nog kauwgum en gaat dat uitdelen aan de kids. Die zijn helemaal blij. Dan gaan we een wandeling maken langs de kerkjes en huizen de in de rotsen zitten en waar je nog in kan. Geweldig is dit. Op de foto komt het niet zo tot zijn recht maar het is niet te beschrijven hoe mooi. Na deze wandeling gaan we weer terug naar de ondergrondse stad(het is intussen half 5) en er staan geen rij meer dus we kunnen zo naar binnen. De gids( die de hele dag met ons mee gaat) vertelt er iets over. Hij spreekt heel goed Duits en is een heel aardige man die veel humor heeft. Het is weer heel indrukwekkend. We moeten ook een heel eind naar beneden lopen en bukken want de gangen zijn soms heel laag. Als we alles bekeken hebben gaan we terug naar Ürgüp waar de bus stopt zodat we kunnen pinnen en wat boodschappen kunnen doen. Om half acht zijn we weer terug op de camping en is het ineens vrij koud geworden. We gaan een broodje eten met 2 gekookte eieren en de foto’s bekijken en dan naar bed want we zijn erg moe. Morgen een rust en was dag.